Het was 5 maart 2020, ik weet het nog goed, de verjaardag van mijn dochter. Ik had die ochtend fitness les gegeven bij de plaatselijke sportvereniging. Daarna gingen we naar mijn dochter in Groningen om haar verjaardag te vieren.
Corona was op de verjaardag voor het eerst een gespreksonderwerp, het was groot nieuws want de studenten van het corps waren met zijn allen afgereisd naar Italië, de Corona brandhaard van Europa op dat moment. Het vervolg weten we allemaal, de lockdown. Mensen mochten elkaar niet meer ontmoeten, dus ook geen fitness meer.
Na een tijdje on-line-bewegen mochten we weer buiten sporten. Ik ging met een groepje het bos in, wandelen en onderweg oefeningen doen met wat we tegenkwamen. Van opdrukken op een bankje tot, met een boom als steun, oefeningen doen. We hebben ontzettend veel lol gehad samen, er werden spelletjes bedacht, “wie een takje aanraakt op het smalle paadje moet 10 squats doen” en er werd gezongen.
Naast de oefeningen uit de fitness voegde ik oefeningen uit de yoga aan deze sport-wandelingen toe. Op een gegeven moment vroegen ze: “Marijke, gaan we nog even weer een ademhalingsoefening doen?” en “Dat draaien vinden we zo lekker, doen we dat vandaag ook nog?” Op dat moment maakten mijn hart en brein een gelukssprongetje, wat fijn ze merken dat yoga iets met ze doet! Vlak voor de zomervakantie mochten we weer binnen fitnessen en hiermee stopten de wandelingen vanuit de fitness.
Ik miste de wandelingen met de yogaoefeningen en ben sindsdien op de zondagochtend vanuit mijn yoga-coaching onderneming, de wandelyoga begonnen. Ik ontdek steeds meer prachtige series yoga oefeningen om in de natuur te doen.